مرحوم سید ابن طاوس می گوید: کتابی از ابوعبداللّه محمد بن عبداللّه بن عیاش دیدم که اسم آن کتاب «مقتضب الأثر فی إمامة الإثنی عشر» بود و در حدود چهل ورق داشت. در آن کتاب از پیامبر صلی الله علیه و آله روایاتی ذکر شده که در آنها به امامت ائمه دوازده گانه و اسامی آنها تصریح گردیده است.
او علی پسر ابو طالب (نامش عبد مناف) پسر عبد المطلب (نامش شیبة الحمد) پسر هاشم (نامش عمرو) پسر عبد مناف (نامش مغیره) پسر قصی بن کلاب بن مرة بن لوی بن غالب بن فهر بن مالک بن نضر بن کنانة بن خزیمة بن مدرکة بن الیاس بن مضر بن نزار بن معد بن عدنان است.
و در راه اثبات همین معنی که کلام خداست و کلام بشری نیست مکررا در لابلای آیات کریمه بمقام تحدی برآمده و قرآن مجید را از هر جهت معجزه شمرده و ماوراء قدرت و توانائی بشر دانسته است.
كتاب شناخت و بررسي شيطان پرستي