جریان فراماسونری، عامل و ریشه اصلی همه ضد فرهنگ ها در جوامع بشری است و
به همین دلیل، ضرورت دارد که به عنوان گفتار مستقلی بدان پرداخته می شود.
واژه فراماسونری از واژه انگلیسی freestone mason به معنی سنگ تراش ظریف
کار یا بنّای آزاد گرفته شده است. اعضای فراماسونری را فراماسون یا ماسون و
ساختمان و مرکز فعالیت ماسون ها را لژ می نامند. پیشینه ماسون ها، ارتباطی
با ماسون دوره جدید ندارد. توضیح مطلب این که بعد از سقوط امپراتوری روم و
ویرانی شهرها و تبدیل آن ها به دهکده های کوچک، مردم به توسعه شهری
پرداختند و با تجارت به ثروت های زیادی دست یافتند.
ماسون ها یا معماران به دلیل ساختن کلیساها، هسته اصلی تشکیل دهنده شهرها
بودند. این افراد از آموختن حرفه خود به دیگران جلوگیری می کردند و پاداش
مادی فراوانی می بردند. اتحادیه فراماسون ها یا بنایان آزاد به عنوان
سازمان صنفی در سال 1093 میلادی شکل گرفت در آن زمان فراماسون ها یک سازمان
صفنی به شمار می آمدند و هیچ جنبه سیاسی نداشتند و تنها با تشکیل کلاس
هایی (لژها) سعی در پیشبرد اهداف صنفی خود داشتند و این اهداف تا آخر قرن
هفدهم ادامه یافت. سال 1717 میلادی، آغاز انحراف مسیر فراماسون ها توسط
انگلیسی ها بود. محافل جدید این جریان در قرن هفدهم، کشورهای فرانسه، هند،
آلمان، هلند، سوئد، پرتقال، ایتالیا و غیره را در برگرفت و از مرز 1600 لژ
گذشت. همه این لژها موظف بودند اصول و عقاید خود را مخفی نگه دارند.
فراماسون ها در همین دوره بود که تاریخ باستانی برای خود ساختند و سلسله
خود را به حضرت آدم نسبت دادند.
فراماسونری، اولین جنبش روشنفکری در ایران به شمار می آید. اعضای این جنبش به جهت سری بودن اطلاعات، سوگند می خوردند که در بیرون از لژ، مطالب را فراموش کنند. این رویکرد، وجه تسمیه فراموشخانه برای لژهای فراماسونری در ایران گردید. فعالیت فراماسون ها در دوره قاجار و پهلوی اول، بیشتر محدود به عرصه فرهنگی بود ولی برخی از آنها توانستند به مقامات حکومتی دست یابند. میرزا ملکم خان، روشنفکر تحصیلکرده پاریس، اولین لژ فراماسونری ایران را با حمایت میرزا آقاخان صدر اعظم تأسیس کرد. ولی فعالیت های مخالف با مصالح جامعه سبب شد تا به دستور ناصرالدین شاه، لژ او تعطیل گردد و به عراق تبعید شود. پیگیری میرزا حسن خان مشیرالدوله، باعث عفو او شد و سپس سفیر ایران در مصر و انگلستان و در سلطنت مظفرالدین شاه، سفیر ایران در رم شد و خیانت های متعددی مرتکب گردید.
لژهای فراماسونری متعددی همچون لژ پهلوی و لژ مولوی در ایران با گسترش روابط سیاسی میان انگلستان و حکومت پهلوی دوم تأسیس شد و رجال و فعالان سیاسی و نمایندگان مجلس شورا و سنا مانند: حسنعلی منصور، عباس آرام و شریف امامی در آنها عضویت یافتند. و فعالیت های عمده ای همچون مسأله کاپیتولاسیون در جهت حفظ منافع دولت های غربی به ویژه انگلستان انجام دادند.
نویسنده: عبدالحسین خسروپناه
منبع:(راسخون)
فراماسونری، اولین جنبش روشنفکری در ایران به شمار می آید. اعضای این جنبش به جهت سری بودن اطلاعات، سوگند می خوردند که در بیرون از لژ، مطالب را فراموش کنند. این رویکرد، وجه تسمیه فراموشخانه برای لژهای فراماسونری در ایران گردید. فعالیت فراماسون ها در دوره قاجار و پهلوی اول، بیشتر محدود به عرصه فرهنگی بود ولی برخی از آنها توانستند به مقامات حکومتی دست یابند. میرزا ملکم خان، روشنفکر تحصیلکرده پاریس، اولین لژ فراماسونری ایران را با حمایت میرزا آقاخان صدر اعظم تأسیس کرد. ولی فعالیت های مخالف با مصالح جامعه سبب شد تا به دستور ناصرالدین شاه، لژ او تعطیل گردد و به عراق تبعید شود. پیگیری میرزا حسن خان مشیرالدوله، باعث عفو او شد و سپس سفیر ایران در مصر و انگلستان و در سلطنت مظفرالدین شاه، سفیر ایران در رم شد و خیانت های متعددی مرتکب گردید.
لژهای فراماسونری متعددی همچون لژ پهلوی و لژ مولوی در ایران با گسترش روابط سیاسی میان انگلستان و حکومت پهلوی دوم تأسیس شد و رجال و فعالان سیاسی و نمایندگان مجلس شورا و سنا مانند: حسنعلی منصور، عباس آرام و شریف امامی در آنها عضویت یافتند. و فعالیت های عمده ای همچون مسأله کاپیتولاسیون در جهت حفظ منافع دولت های غربی به ویژه انگلستان انجام دادند.
نویسنده: عبدالحسین خسروپناه
منبع:(راسخون)
آمریکا و فراماسونری