((جنبشهای نو پدید دینی))، هرکدام در ادبیات علوم اجتماعی تعریف خاصی دارند. گروه هایی که پس از جنگ جهانی دوم، خصوصا در دهه ی هفتاد وبعد آن، در غرب و به ویژه آمریکا ظهور یافته وآگاهانه و عامیانه یا به غفلت، متصدّی ارائه ی پاسخ به برخی پرسش های غایی شده اند که ادیان اصلی پیش تر بدان ها می پرداختند: آیا خدایی وجود دارد؟ خدا را باید کجا وچگونه یافت؟ چه مناسک وشعائری به ارضای وجودی انسان می انجامد؟

معمولاً گفته می شود که رنسانس اروپا در اثر ارتباط اروپایی ها با مسلمانان اتفاق افتاد. صد البته این مطلب صحیحی است اما تمام حقیقت نیست. واقعیت این است که انتقال دانش از جهان اسلام به غرب همراه با نوعی غربی شدن بود. یعنی این دانش در سنت یهودی - مسیحی دریافت شد و مبانی سکولاریستی و سیتنیستی در جنبش ساینتیسم تأثیر بسیار گذاشت. گذشته از این که تنها منبع رنسانس آثار و اندیشه های مسلمین نبود، بلکه بخش عمده ای از علوم و اندیشه ها از سوی یهودیان و به ویژه کابالیست ها به سرکردگان رنسانس منتقل شد. قرن شانزدهم، قرن فراگیری زبان عبری بود. به طوری که آن را کلید فهم کابالا و دست یابی به مخزن علوم می دانستند.

سحر و جادو هیچگاه از میان جوامع بشری از بین نرفته است اما پس از دوره زندگی بدوی به ویژه در اروپا که فیلسوفان بزرگی در یونان پدید آمدند، کوشیدند رازهای جادو را با پرتو اندیشه و تفکر باز کنند و از آنجا بود که فلسفه غرب زاده شد. در حدود هزار سال بعد از پیدایش فلسفه در قرن چهارم میلادی با رسمیت یافتن مسحیت در اروپا سحر و جادو خیلی کمرنگ شد و نگرش ها و باورهای دینی جای آن را گرفت. اما از سده یازدهم و دوازدهم موجی از گرایش به سحروجادو به خصوص در بین زنان گسترده شد. تا جایی که از سال 1298 سازمان تفتیش عقاید با سوزاندن زنان ساحره مبارزه خود را آغاز کرد.

ایدئولوژی شیطان پرستی دو روند حرکت تکاملی و تحرک انکشافی را پشت سر گذاشته و امروز در اوج آشکاری و بی پروایی به دنیا عرضه می شود. حرکت تکاملی شیطان گرایی تا اواسط قرون وسطا و سپس تحرک انکشافی آن را از نیمه دوم قرون وسطا تا شیطان گرایی مدرن نشان می دهد.

گروهی از بنی اسرائیل همواره دنبال دانش و معرفت بوده اند. اما این حقیقت را از راه درست نمی جستند. زمانی سحر و جادو را علم می دانستند و با اهداف و نیّات شوم از آن استفاده می کردند و بعد در قرون اولیه مسحیت با رویکرد به گنوسیزم برای ربوبیّت شیطان و اصالت شرارت نظریه پردازی کردند. به قول تقی زاده اینها افرادی بودند که به طور کلی نسبت به دین یهود بی قید بودند. و به راحتی تغییر دین می دادند و در دین جدیدشان هم بدعت گذاری و تغییر ایجاد می کردند. در تفکر گنوسی این جهان از آمیزش نور و ظلمت ایجاد شده است. این اندیشه در تعالیم مانی به اوج و تکامل رسید و مانی در قرن سوم میلادی از بابل یعنی مهد یهودیان در آن زمان برخواست.

نگاهی تاریخی به پدیده‌ی‌ شیطان‌پرستی

«شیطان‌گرایی»یا«شیطان‌پرستی»تاکنون سه دوره را از سر گذرانده است.شیطان‌پرستی بدوی،شیطان‌گرایی در قرون وسطا و شیطان‌گرایی مدرن.

شیطان‌پرستی مدرن ریشه در ادوار گذشته‌ی این تفکر دارد و آموزه‌ها و آیین‌های آن را در خود جای داده است.البته‌ از جهت نسبتی که با نهاد سیاست و اقتصاد برقرار کرده است، از صور پیشین شیطان‌گرایی متمایز می‌شود.بنابراین،برای‌ شناخت دقیق و عمیق شیطان‌گرایی مدرن،لازم است که نظر و گذری بر تاریخچه‌ی شیطان‌گرایی داشته باشیم.