حدیث معراج
مرحوم سید ابن طاوس می گوید: کتابی از ابوعبداللّه محمد بن عبداللّه بن عیاش دیدم که اسم آن کتاب «مقتضب الأثر فی إمامة الإثنی عشر» بود و در حدود چهل ورق داشت. در آن کتاب از پیامبر صلی الله علیه و آله روایاتی ذکر شده که در آنها به امامت ائمه دوازده گانه و اسامی آنها تصریح گردیده است.
از جمله صدرالائمه اخطب خطبای خوارزم موفق به احمدمکی در کتابش به سند خود از ابی سلیمان از رسول خدا روایت کرده که گفت: از رسول خدا شنیدم که می فرمود: آن شبی که مرا به معراج بردند خداوند جلیل به من فرمود: آمَنَ الرَّسوُلُ بِما اُنْزِلَ اِلَیْهِ مِنْ رَبِّهِ» یعنی رسول به آن چه خدا بر او نازل کرد ایمان آورد. گفتم: مؤمنین نیز ایمان آوردند. فرمود: راست گفتی؛ ای محمد! در میان امت چه کسی را جای خود گذاشتی؟ عرض کردم: علی بن ابی طالب را.
فرمود: ای محمد! نظر کردم به سوی اهل زمین و از میان آنها تو را انتخاب کردم و از برای تو نامی از نام های خودم جدا کردم که هرکجا من یاد شوم تو هم با من یادشوی من محمودم تو محمد.
بعد بار دوم نظر کردم و از میان اهل زمین علی علیه السلام را برگزیدم و برای او نیز نامی از نام های خودم مشتق کردم من اعلی هستم او علی است؛ ای محمد! تو و علی و فاطمه و حسن و حسین و امامان دیگر از ذرّیه حسین علیه السلام را از نور خودم خلق کردم و ولایت شما را بر اهل آسمان ها و زمین عرضه نمودم هرکس پذیرفت پیش من از مؤمنان است و هرکس انکار کرد از کافران می باشد.
ای محمد! هرگاه بنده ای از بندگانم آن قدر مرا عبادت کند که اعضایش از هم بگُسَلد یا این که مثل مشک کهنه گردد بعد به سوی من آید در حالی که منکر ولایت شماست هرگز او را نمی آمرزم مگر این که به ولایت شما اقرار کند.
ای محمد! آیا دوست داری ایشان را ببینی؟
گفتم: بلی ای پروردگار!
فرمود: طرف راست عرش را نگاه کن. پس نظر کردم ناگهان دیدم علی، فاطمه، حسن، حسین، علی بن الحسین، محمد بن علی، جعفر بن محمد، موسی بن جعفر، علی بن موسی، محمد بن علی، علی بن محمد، حسن بن علی و مهدی را در یک محل نورانی دور هم جمع اند؛ مهدی در میان آنها مانند کوکب و ستاره درخشانی بود.
فرمود: ای محمد! اینها حجت های مایند و این [مهدی] خونخواه عترت توست. ای محمد! عزت و جلالم اوست؛ [او] حجت لازم بر اولیای من و انتقام گیرنده از دشمنان من است.
منبع:(hawzah)
امام علی علیه السلام: از ولادت تا هجرت به مدینه