وی دیگر ویژگی های این گروه را حالت و نحوه خاص زندگی آن ها دانست و گفت: این گروه ادعا می کنند که حقیقت را خیلی روشن تر و بهتر از ادیان دیگر و با متون ساده بیان می کنند و همین نکته را دلیل تمایز خود از دیگران دانسته و می گویند فقط ما خیر هستیم و غیر ما شر می باشند. آن ها از دو رنگ سیاه و قرمز به صورت جدی استفاده کرده و نوعی خشونت و سیاهی را از آن تلقین می کند.
استاد حوزه علمیه در ادامه افزود: از جهات دینی برای شیطان پرستی دو تعریف وجود دارد یکی از آنان هرگروهی که شیطان را به عنوان خدا (یک موجود قابل پرستش) قبول داشته باشند و گروه دیگر کسانی که خود را بنیادگران مسیح می دانند، قائل هستند که هر کس دین مسیحیت را قبول ندارد شیطان پرست است که دایره این مورد وسیع می باشد.
حجت الاسلام خندقی در خصوص تاریخچه جریان شیطان پرستی بیان داشت: این جریان در چند زمان متفاوت قابل بررسی است. شیطان پرستی بدوی یک جنبه خرافات و انحراف از تعالیم ادیان الهی بود و انسان های بدوی به یک دوگانگی در الوهیت رسیده بودند. شیطان پرستی در قرون وسطی به گونه ای بود که بسیاری از برده ها شیطان را نماد سرکشی می دانستند. در نهایت نیز شیطان پرستی مدرن شکل گرفت که سبب افول معنویت و نگاه خاص به شیطان گردید.
وی رابطه صهیونیسم و شیطان پرستی را بسیار مهم خوانده و افزود: شیطان پرستی ساخته یهود و صهیونیسم می باشد به طوری که در بخشی از پروتکل های یهود مثل سند چشم انداز به این جریان پرداخته شده است.
حجت الاسلام خندقی در پایان گفت: جریان شیطان پرستی در هنجارشکنی خلاصه می شود و عمده فعالیت شیطان پرستان در غرب است اما در کشورهای اسلامی مانند ایران، مصر، عراق، عربستان هم فعالیت گسترده ای دارند که هوشیاری افراد به خصوص مسلمانان را می طلبد.
منبع:(hawzah)
جنبشهای نو پدید دینی