خطرناک ترین اختلافات سیاسی و مصایب مربوط به آن که بشریت با آن دست به گریبان است، ریشه در نژادپرستی دارد.

نژادپرستی از دیدگاه تلمودیان، کاملاً با مفهوم مشهور «نژادپرستی» تفاوت دارد؛ زیرا این نوع نژادپرستی [همانند سایر تفکرات نژادپرستی [داعیه های نژادی مانند برتری نژادی، که تب آن فروکش کرده است، ندارد.

وقتی به اسفار، که به نام «عهد عتیق» مشهور است، دوباره رجوع می کنیم، می بینیم که زنان نقش و تلاش زیادی در جهت ایجاد دولت اسرائیل داشته اند. در حقیقت، عهد عتیق زمینه های وسیعی را به این نقش اختصاص داده است که در صدر آن سفر «استر» و سپس «یهودیت» قرار دارند.

تفسیرهای تلمودی این اسفار را تقویت کرده و آن را به عنوان معیار سنجش و الهام بخش نقش زن یهودی قرارداده و به صورت الگویی درآورده است که در طول قرن ها از آن پی روی می شود.

فرقه گرایی یهودیت ناشی از ثبات و آرامش یهود، در قبل و بعد از میلاد و نیز سرگرم شدن آنان به خود و نزاع بر سر پست های دینی است. در نتیجه این امر، دو مکتب پدید آمدند: یکی در بابل که «مکتب شرقی» و دیگری در طبریه که «مکتب غربی» نام گرفت.

یهود غالبا در اعیاد، گاو، گوسفند، بز، کبوتر و فاخته ذبح می کنند. این کار به عنوان کفّاره گناهان مردم صورت می گیرد. پیش از ذبح، خاخام لغزش ها و گناهان مردم را بازگو می کند، سپس قربانی، ذبح و سوزانده می شود تا خداوند بوی آن را استشمام کند و روح و خاطرش خرسند گردد و از گناهان قوم خود درگذرد.

اشاره؛ فراماسونری، تشکیلات سیاسی زیرزمینی است که بیش از 8 میلیون عضو فعال در سراسر جهان دارد و بر دو عنصر رازداری و حفظ سلسله مراتب استوار است، در این تشکیلات مخوف یک ماسون می تواند 33 درجه را پشت سر بگذارد و به استاد اعظمی برسد ...

نسب شریف آن حضرت

او علی پسر ابو طالب (نامش عبد مناف) پسر عبد المطلب (نامش شیبة الحمد) پسر هاشم (نامش عمرو) پسر عبد مناف (نامش مغیره) پسر قصی بن کلاب بن مرة بن لوی بن غالب بن فهر بن مالک بن نضر بن کنانة بن خزیمة بن مدرکة بن الیاس بن مضر بن نزار بن معد بن عدنان است.

و در راه اثبات همین معنی که کلام خداست و کلام بشری نیست مکررا در لابلای آیات کریمه بمقام تحدی برآمده و قرآن مجید را از هر جهت معجزه شمرده و ماوراء قدرت و توانائی بشر دانسته است.

زمانی که یهودیان به رهبری یوشع بن نون وارد فلسطین شدند، پس از سر شماری، سرزمین فلسطین و اطراف آن، بین آنان تقسیم شد.

یهودیان نسب خود را به جدّ بزرگشان، سام بن نوح می رسانند. به همین دلیل، به خود لقب «سامی» می دهند. آنان همچنین به «عبرانیان»

معروف هستند، یا به دلیل انتسابشان به یکی از اجداد ابراهیم، عابر، یا به دلیل این که آنان از رود اردن یا از اور کلدانیان در عراق عبور نموده اند. آنان همچنین ملقّب به نام جدّشان، یعقوب، هستند که خداوند به او عنایت کرده، او را «اسرائیل» نامید و بر همین اساس، بر نوادگان وی «اسرائیلی» گفته

(به ادامه مطلب بروید)

ما همگی ادعای انسان دوستی و عدالت خواهی داریم؛ دیگران را به برادری و دوستی و صلح و آرامش در جهان فرا می خوانیم. همه ما در انتظار روزی هستیم که انسانیت از شرّ اختلافات ومصیبت های جنگ رها گردد. آیا این ها تماما بدین دلیل است که ما تظاهر کنیم فرهیخته و متمدن هستیم و ماهیت ارزش ها و اعتقاداتی را که پذیرفته ایم، درک می کنیم؟ آیا این فراخوانی به اصول و ارزش ها، به دلیل دست یافتن به یک موقعیت دینی یا سیاسی یا اقتصادی است؟